Week 2

Een minder dagje …

15 maart 2014 : 23u50

Het was zover, ik moest afscheid nemen van mijn paradijs en van Chris en Lize. Ik ga die mensen echt wel missen hoor en ook het paradijs jaja … Al weet ik maar al te goed dat dit te mooi was voor de hele periode hier in Zuid-Afrika.

Vroeg uit de veren, want om 08u30 kwam Albert Hoek Leentje en mij halen om ons naar Paarl te brengen. -) Vandaag verblijf ik dus voor vijf weken in Paarl en niet meer in Wellington. We logeren bij juf Anke, die lesgeeft in Paarl in Grade 2 en Wilhelm, haar man.
Alle koffers moesten dus opnieuw gemaakt worden. Ik had me voorgenomen om zoveel mogelijk in mijn koffer te laten zitten, maar helaas is dit niet gelukt. Het was een beetje zoals op Chirokamp: alles eruit en overal. :)

Anke en haar man Wilhelm wonen zeer gezellig in een klein en knus huisje. Het is gelegen in een doodlopende straat waar het veilig en rustig is. Naast het huis is er een groot speelveld met enkele speeltuigen op voor de kinderen die rondom in de buurt wonen.
-) Ik heb een eigen kamer: CHECK
-) Ik heb een tweepersoonsbed voor mezelf: CHECK
-) We hebben opnieuw een eigen badkamer: CHECK
-) We hebben een nieuwe vriend, Dexter de hond: MINDER CHECK voor me 

Allemaal zeer positief dus! Maar wat minder was, was dat we de hele dag only the lonely gezeten hebben. Anke en Wilhelm moesten naar een trouwfeest. Dus van 10u00 in de ochtend tot 21u00 in de avond hebben we alleen gezeten. Ne minderen dus, want wij weten onze weg hier nog niet zo en veel was er hier niet te beleven. Een geluk dat we mekaar wat hadden, want ik ben een beetje in een ‘zwart gat’ gevallen na al die leuke dagen met veel mensen rondom me heen.

Ook het free-WIFI gebruik van bij de Hattings hadden we niet meer dus bloggen of skypen konden we ook niet zo doen. Anke en Wilhelm moeten drie weekends na elkaar naar een trouwfeest, maar het staat al zeker vast dat wij niet meer zo een hele dag gaan binnen zitten. Onze mede-Afrikaantjes hebben ons al beloofd om ons op te vangen! :D En binnen twee weken hebben we al vakantie, dus eigenlijk valt het dan allemaal wel nog goed mee. Natuurlijk vonden Anke en Wilhelm het ook wel jammer en ambetant voor ons, maar ze konden moeilijk iets regelen wat ik wel begrijp.
In de namiddag hebben we wel bezoek gekregen van twee zwartmensen. Zij kwamen geld vragen voor eten te kopen en te drinken. Ik was toch wel wat bang en niet op mijn gemak, maar we hebben ze vriendelijk de deur gewezen. ‘Ons nie verstaan nie’, hebben we meerdere keren verteld en dan zijn ze rustig zonder herrie maken weggegaan. -) Toch wel een beetje onwennig moet ik zeggen.

 

Helemaal klaar om de muggen te boycotten.

Morgen staat er al terug een heleboel op het programma samen met Anke en Wilhelm. Dus daar kijk ik al naar uit. Nu eens vroeg gaan slapen en ik ben er helemaal weer klaar voor.

B.t.w.: Lienjkie waka waka blijft al in mijn bed slapen. Na negen dagen samen te slapen, schept dat precies toch wel ‘ne band’ :)

Ek het hartsier!

14 maart 2014

Vandaag ben ik voor de allereerste keer gaan observeren in een Afrikaanse lagere school. Ons mama, Lize, is zelf leerkracht en geeft les in Grade 2 (tweede leerjaar). Zij nam ons mee naar haar school.

De scholen in Zuid-Afrika beginnen hier zeer vroeg. Eén uurtje vroeger dan bij ons, om 7u30 moesten we dus al aanwezig zijn! Baie vroeg, aangezien we opnieuw een nachtje waren gaan stappen in ‘Bella’s’. Die Afrikaanse jongens kunnen er wat van en zeker die van ‘Navarre’. Ik citeer: ‘Melissa, jy baie goed danseres.’ Altijd fijn om te horen natuurlijk …

Nu even terug naar mijn observatie in de lagere school.
Tot aan de speeltijd mocht ik observeren in Grade 2. Lize, had ons elk een klas toegewezen. Ik vond het eerst wat stom, want ik wou veel liever in de kleuterklas gaan observeren. Maar ik panikeerde te vroeg, na de speeltijd mocht ik toch samen met Leentje gaan observeren in de kleuterklas.
Wat me meteen opviel was dat alle kinderen een uniform dragen en op BLOTE VOETEN liepen. Ja, hier is het de gewoonte om in de school op je blote voeten rond te lopen. Super voor mij, want ik doe dit echt graag en ben ook ondertussen al welgeteld negen dagen op mijn ‘sjlaskes’ aan het rondwandelen. Kei gemakkelijk en echt een aanrader!
In de klas waar ik observeerde was er ook een meisje dat uit België kwam, Annette. De juffrouw vroeg aan haar of zij mij iets wou vragen, want dat mensen uit België heel mooi kunnen praten. Ze was een bietjie skaam (beetje verlegen) en zo vroeg ik dan maar wat haar naam was en hoe het met haar ging. Alle kinderen uit de klas lachten en keken met verwonderde ogen naar mij. Ze waren geschrokken dat ik eigenlijk bijna dezelfde taal als hen sprak. Maar ook ik keek met verwonderde ogen naar hen. Alle kinderen waren super mooi en schattig in hun uniformpjes, ze hebben ook allemaal zo een mooie bruine huid. Zowel de witmensen, als de bruin- en zwartmensen.

Ik mocht naast een jongen in de klas gaan zitten. De juffrouw vertelde dat ik eigenlijk op een stom moment kwam. Ze had haar juist moeten boos maken, omdat zes kinderen hun huiswerk niet gemaakt hadden. Wanneer de kinderen hun huiswerk niet gemaakt hebben, moeten ze met hun leeg werkblad naar de directeur gaan achter een nota. De juffrouw kon nogal roepen hoor tegen die kinderen. Ocharme …

De les begon met een godsdienstmomentje. Hier werken ze met lege werkschriften. De kinderen krijgen dus werkblaadjes dat ze in de schrift moeten plakken. Samen met de kinderen las de juffrouw het gebed voor en nadien mochten ze de prenten die erbij stonden inkleuren. Wie klaar was met werken mocht zich achteraan in de klas zetten met een boekje om te lezen of mocht aan zijn bank blijven zitten om Engelse woorden in te oefenen. De kinderen moeten zich dus hier steeds bezig houden met leerstof van zodra ze vanaf de eerste moment met een opdracht klaar zijn! Want wanneer ze dit niet deden kregen ze al meteen een opmerking van de juffrouw.
Blijkbaar leidde ik ook de kinderen te veel af met mijn aanwezigheid (ook al was ik stil en keek ik alleen maar rond) en moest ik mij achteraan in de klas plaatsen.

Nadat iedereen klaar was met zijn prent in te kleuren ging de wiskundeles van start. Het waren vraagstukken en de kinderen moesten de juiste bewerking toepassen. Ze hebben al leren optellen, aftrekken en vermenigvuldigen.
De juffrouw ging met de kinderen die vooraan in de klas zaten, achteraan in de klas zitten om samen deze bewerkingen te maken met concreet visueel materiaal. Nadien wisselde ze steeds van groepjes zodat toch iedereen bij haar eens geweest was. Ik zat daar maar wat te zitten en al snel kwam de vraag van een meisje of ik haar niet kon helpen. In mijn beste Afrikaans heb ik haar geholpen. Ik moet zeggen dat het mij goed afging, ‘Ek kon baie goed Afrikaans praat tegen die kinders.’ Ik had zelfs nadien moeite om gewoon te praten tijdens de pauze tegen Anouk, Leentje, Chimène en Angelique! :)
Van zodra ik één meisje geholpen had, wouden ze dat ik hen allemaal hielp. Ik heb dat dan ook gedaan en de juffrouw vond dat een zeer goed en leuk idee. Woehoeew, punten gescoord!
Ik ben er eigenlijk wel fier op dat ik hen heb kunnen helpen. Nu begint het zeker te kriebelen voor zelf aan de slag te gaan … Wanneer ook hier de kinderen klaar waren, moesten ze in een boekje lezen. Ze kwamen allemaal rond mij staan en ik moest super veel zinnetjes in mijn eigen taal voor hen lezen. Zo giehelen en lachen dat ze deden!
Ik kon al geen afscheid nemen van hen, wat gaat dat niet geven in Paarl en Klapmuts.

Na de speeltijd ging ik de kleuterklassen bezoeken. Wauw, zo anders als bij ons! Beetje chaotischer, veel minder materiaal, raar geurtje en veel kinderen. Veel kleuters waren buiten aan het spelen op de speeltuin, anderen zaten dan weer nog hun koek te eten.
Omdat Leentje en ik kwamen kijken gingen de kleuterleidsters iets speciaal doen! Ze verzamelden iedereen in één klas op de mat. Het was muziektijd. Eén kleuterleidster speelde op het klavier (piano) en de anderen deden met de kleuters mee. Ze hebben heel veel liedjes gezongen. Niet alleen lieten ze hen zingen, maar ook veel bewegen. Zo werd het niet te saai voor hen en bleven ze betrokken. Super om hen bezig te zien!

Wanneer de school gedaan was (12u40) was het tijd om naar huis te gaan. Thuis heb ik dan wat gerust, want ik had uiteindelijk maar twee uurtjes geslapen. Lekker languit op het gras in de schaduw!
Omdat het onze laatste dag was, nam Lize ons mee naar een mooi en fijn plekje waar je lekker iets kon drinken. Elizabeth, de dochter, is verzot op milkshakes en dus liet ik haar voor mij eens een lekkere keuze maken: BROWNIE SHAKE! Kei lekker, thuis ga ik dat ook eens proberen maken. Vanille ijs met stukjes brownie njom njom njom.
Op de plaats waar we iets waren gaan drinken, kan je ook trouwfeesten geven. CHIQUE bedoeling moet ik zeggen, maar opnieuw super mooi!

Wanneer we thuis kwamen konden we eindelijk de andere, oudste, dochter Nina ontmoeten. We gingen normaal de hele dag met haar naar Kaapstad, maar zij heeft een grote test maandag en moest dus studeren. Wel jammer.
Nina kwam braai eten en zo werd het een gezellige lekkere avond voor de laatste keer bij de Hattings. Als ‘afscheidscadeautje’ zijn we om twee potten nutella geweest, aangezien Elizabeth mijn grote pot van 1 kg bijna helemaal alleen heeft leeggegeten. -) Ik heb dus geen choco meer :(

Niet alleen werd er afscheid genomen van ons gastgezin, ook van de mede-Afrikaantjes. We zijn voor een laatste keer allen samen naar ‘Bella’s’ gegaan. Het was onze derde keer, maar onze beste keer ook! Ook onze ‘Navarre’-vrienden waren van de partij. 

Ek het hartsier vir te vertrek (ik vind het super jammer om te vertrekken), maar ik kijk ook zeker uit naar mijn stage-avontuur!

Lekker slaap en tot morgen. dan zit ik in Paarl!

Rotthièresz heeft het nog steeds …

13 maart 2014 : 16u15

Man man, wat een bangelijk feestje was het gisteren wel niet. Maar dan heb ik het niet meer over ‘Band Bash’ … 

Na ‘Band Bash’ zijn we naar het danscafé ‘Bella’s’ geweest. Wat een zalige tent is dat! Je zou nog zeggen dat het hier beter is als in België. Die Afrikanen weten ook hoe ze moeten feesten.
Zoals al eerder vermeld, dansen ze hier kei grappig en een bietjie raar. Gisteren heb ik dan ook baie kunnen oefenen. En jaja hoor, Melissa is al een echte Afrikaanse danseres. ;)

De reden waarom we naar ‘Bella’s’ zijn gegaan, was omdat eigenlijk dat mini-festival ‘Band Bash’ niet zo spectaculair was. De groepen die er speelden waren niet zo mooi om naar te luisteren en er was weinig volk. 

Er was wel super veel security op ‘Band Bash’. 
-) Wat hier zeer sterk opvalt is dat hier steeds zwart mensen zijn die werken. Zij waren de security, zij controleerde wie al dan niet vuilnis op de grond gooiden, zij waren diegene die glazen rapen enz. Niet alleen daar, maar ook thuis (in mijn gastgezin) merk je op dat zij voor alle werkjes hier ‘andere’ (zwart) mensen voor hebben.

Doordat onze Tom al veel vrienden gemaakt heeft, die in het jongens studentenhuis ‘Navarre’ wonen, wisten zij ons te vertellen dat we zeker naar ‘Bella’s’ moesten gaan. Zo gezegd, zo gedaan!

Het was er baie lekker (zeer leuk) en hebben het beste van onszelf gegeven. Toen we in het danscafé arriveerden, ging er een rockband spelen. Zij coverden liedjes van ACDC, Nirvana, Linkin Park …
Beetje de tsingel – tsjangel muziek dat ik al gewoon ben van bepaalde vrienden thuis! :D

Oeee vandaag ben ik letterlijk al één weekje en amai wat vliegt het snel voorbij! Als dit zo gebeurd zal ik snel thuis staan lieve vrienden!

We zijn goed bezig!

12 maart : 17u30

Vandaag was het zover, bietjie (beetje) langer slaap en hup hup naar de campus om onze presentatie te geven. De andere mede-Afrikaantjes waren wat zenuwachtig, maar ik had er geen last van. Albert Hoek was ook van de partij en is bij de twee presentaties aanwezig gebleven. Hij hielp ons, wanneer wij het wat moeilijk konden verwoorden of wanneer studenten vragen hadden. 

Nu ik erop terugblik hebben we dit toch wel goed gedaan.

Uiteindelijk hebben we de presentatie dan ook in het Nederlands gegeven. We hebben traag voor de Afrikaanse studenten gepraat en zij hebben dit eigenlijk goed begrepen. Enkele studenten hebben zelfs onze PowerPoint gevraagd voor te gebruiken in hun thesis. Dus dat wil ook al iets zeggen hé …

Nu deze namiddag heb ik zelf wat gewerkt voor mijn thesis en natuurlijk mijn blog updaten hoort er ook bij! Ook heb ik voor de eerste keer sinds ik in Zuid-Afrika ben mijn eigen handwasje gedaan.

In de avond gaan we naar een ‘festival’, BAND BASH @ CPUT campus Wellington. Meer hierover vanavond laat of morgen …

Omdat het kan ...

11 maart 2014

Opnieuw een dagje les volgen (of laat ons maar zeggen een voormiddagje) en het zat er terug op voor me.  Het waren wel boeiende lessen.
De eerste les was Afrikaanse poëzie: ‘Die dans van die reën’. Eerst het verhaal achter het gedicht: in de Namibwoestijn leefde een groot volk dat kreunde onder de grote droogte. Jan wou al het water beheren zodat hij ook alle macht had over de anderen.

Hiervoor ging hij de regen oproepen. Daarvoor maakte hij een viool. Wanneer hij de regen opriep en die ook kwam was zijn 'plan' natuurlijk mislukt omdat de regen water voor iedereen meebracht.
Dit zijn de grote lijnen van het verhaal, ik begreep niet alles van wat de docent zei.

De volgende les ging normaal muziek zijn, maar deze was gewisseld naar een andere dag. Weer jammer, want ik denk dat dit wel super zou geweest zijn.
De muziekdocent was baie vriendelijk en nam toch wat tijd om met ons te praten. Hij is zelf al op bezoek geweest in ons kleine landje. ;) Ook hebben we van hem een Afrikaans muziekboek gekregen met allemaal Afrikaanse en Engelse kleuterliedjies (kleuterliedjes) in. Dit kan ik dus zeker gebruiken tijdens mijn stage in Paarl en Klapmuts. Er zijn toch wel een paar liedjes die herkenbaar voor me zijn zoals bv. 1, 2, 3 hoedje van … of hoofd, schouders, knie en teen! Klassiekers, maar ook hier in Afrika zijn ze dus mee met de nostalgie.

Na die twee lessen gingen we nog even binnen springen in de kunstklas om onze sprinkhaan af te werken. Wie klaar was mocht al beginnen aan een andere opdracht. Hierna gingen we we naar de klerenwinkel rechtover de campus. Iedereen vond wel iets om te passen, maar overtuigd waren we niet ... 

 In de namiddag was het tijd om aan onze PowerPoint presentatie te werken. Jaja hoor, wij moeten ook nog wel eens werken! Morgen (woensdag) moeten we aan de studenten van CPUT een presentatie geven over het onderwijssysteem in België. Baie moeilijk want we moeten dit in het Engels vertellen. Alhoewel dit eigenlijk geen probleem voor me moet zijn, want ik volgde speciaal Engelse les voor hier in Zuid-Afrika. We zullen morgen wel zien hoe ik het er vanaf breng …

Ook ontspanning mocht niet ontbreken natuurlijk :D

Nadat onze presentatie in elkaar zat, vertelde ons mama Lize dat we samen met het gastgezin van Chimène en Angelique pizza gingen eten. NJAM NJOM NJAM pizza, eindelijk iets dat ik zeker mag! Het eten in het koshuis ’s namiddag is ook wel lekker, maar toch ook niet wat het moet zijn eerlijk gezegd. Maar ik eet het wel hoor, alleen ja soms met lange tanden! ;)

Ik dacht dat we ergens in de stad gingen eten, maar ik had het helemaal mis. Het was een beetje afgelegen. De pizzeria was op een wijngaard. Super mooi en kei gezellig! Ongelofelijke mooie natuur en met uitzicht op de stad Paarl. De avond viel en je zag de zonsondergang over de hele stad. Eigenlijk leek de plaats echt wel op de ideale plek om te trouwen. -) Nenene hoor, ik ga belange nog niet trouwen: geen paniek!

Check hoe schattig dit ventje wel niet is!







Ons nie verstaan nie

10 maart 2014 : 20u50

Woehoeeeeeeeeeeeew week 2: BAM! 

Vandaag vroeg uit de veren om naar de les te gaan. Hup de lakens van me af en tijd om me te gaan klaarmaken. Meteen voelde ik opnieuw de warmte al! …

De eerste Afrikaanse les ging van start en je kon ook bij de mede-Afrikaantjes zien dat het nog vroeg was. Maar amai die lessen hier zijn toch niet zo simpel hoor. Hoeveel keer dat ik niet heb gezegd ‘ek nie verstaan nie …’. De studenten en docent praten hier zeer vinnig, veel kon ik dus ook niet opsteken van de les.

De eerste les ging over ‘Language Education’, beetje zoals het vak Nederlands bij ons. Het was niet zo een typische les waarbij je alleen maar moet kijken en luisteren naar de docent. Hier werden studenten echt betrokken. De les ging over de voor- en nadelen van een boek in de klas hebben en hoe je gradatie kan aanbrengen in je aanbod van boeken.
Niet bepaald het interessantste onderwerp, maar goed ik volgde de les mee.
Na de les hadden we een kleine break. Samen met Tom, Anouk, Chimène en Angelique namen we wat pauze in de lekkere warme zon en bespraken onze plannen voor tijdens de schoolvakanties!

De les die daarop volgde ging volgens mij zeer interessant worden. Het was een les ‘Afrikaans’. Maar dit viel opnieuw een beetje tegen. Ik had mij eigenlijk verwacht aan een les Afrikaans, zoals we die bij de Afrikaanse dichteres Anna gevers gekregen hadden. Beetje dom van mij, want die les dat wij gekregen hadden van Anna was voor beginnelingen. En de les die de docent nu ging geven was aan studenten die belange geen beginnelingen meer waren hé … Wat fout ingeschat van mij.
Het onderwerp ging over semantiek en taalgebruik: meerduidigheid. -) Inderdaad: HUH? Over wat gaat het? … Wel ik heb goed opgelet en de docent wou dus duidelijk maken dat bepaalde woorden meerdere betekenissen hebben. Hiervoor moet je dus de hele zin weten en begrijpen, om deze meerduidige woorden juist te interpreteren.  Eigenlijk een makkie van leerstof, maar helemaal niet zo makkie om het in het Afrikaans te volgen.

Al een geluk dat de laatste les zeer actief en creatief was om te volgen. Kunstles of zoals bij ons ‘beeld’. En ja hoor ook wij mochten mee tekenen met de Afrikaanse studenten. Ze moesten een tekening over een sprinkhaan afwerken. Zie hier maar het resultaat van mijn persoonlijke sprinkhaan! 

Goed gegeten in het koshuis en onze kleine siësta kon beginnen! Maar eerst inkopen doen in het ‘sparreke’, want deze avond moesten Anouk, Leentje en ik koken voor het gastgezin. Lekker balletjes in tomatensaus stond er op het menu van onze Jeroen Meus. Ja hoor zus, ook hier is uwe favoriete kok van de partij. ;)

Voor diegene die dachten dat ik 10 weken moest wachten op een lekker crème: FOUT GEDACHT, want de eerste is vandaag in mijn maagje beland.

Voor de siësta hebben we onze mede-Afrikaantjes uitgenodigd in ons paradijs. Samen genieten van de lekkere warme zon! Dit vond onzen Tom dan ook weer een baie goed idee -) Tom en zijn harem van vrouwen!

 

Daarnet heb ik samen met de andere meidies lekkere balletjes in tomatensaus klaargemaakt. Wat heeft dat lekker gesmaakt seg. Niet alleen de balletjes in tomatensaus waren lekker, maar ook de baie mooie broer Dirk. Hij is de zoon van Chirs en Lize. Hij woont niet meer thuis, maar alleen op de groenberg! Mevr. An De Moor wist ons te vertellen dat we niet te snel verliefd mogen worden … maar ik denk dat ik het al zitten heb :D

-) Wist-je-dat-je: wist je dat ik vandaag baie bruin ben geworden? :D