Week 4

Goed voelen …

28 maart 2014

 

Vandaag was maar een kort dagje! Doordat het de laatste schooldag was, was het maar school tot 11u00. Alle kinderen en leerkrachten waren in hun nopjes. En wij, de studenten, ook. 

Veel stond er dan ook niet op het programma: onthaal, uitdelen van de rapporten en buiten spelen. Voor de kinderen van de lagere school was er ook nog een ceremonie gepland. De graad R klassen, gaan nooit naar deze ceremonie, omdat het te lang voor hen duurt en ze zouden de andere kinderen storen.
Maar ik ben wel blij dat ik er naartoe ben gaan. Wauw, ik zat net in een film. Net zoals de vorige keer, was het een kippenvelmoment. Alle Paarl Boys zongen uit volle borst en het was muisstil in de zaal. Ik vind het eigenlijk wel jammer dat bij ons in België dat niet gedaan wordt. Opnieuw werd het Paarl schoollied en het Zuid-Afrikaans volkslied gezongen. De kinderen zongen in het Engels, Afrikaans en Xhosa. Ik deed ook een poging, maar deed dit maar in stilte! 

Hier in Zuid-Afrika voel je echt zo die samenhang van alle kinderen en leerkrachten samen. Ook alle kinderen doen hier zo hun best om te slagen voor die sporten en zijn echt competitief! Ik ga het nogmaals zeggen, precies alsof we in een Amerikaanse film zijn. Ik ben wel graag op die school. Iedereen is baie lief, opgewekt en zeggen altijd ‘goeiemôre of goeiemiddag juf’. Beleefd zijn ze hier zeker, ook wanneer de kinderen neerzitten aan de kant en je wandelt langs staan ze meteen recht en zeggen goeiedag. Baie lekker!

Omdat het vakantie is, moesten we ZEKER afscheid nemen van de twee poetsvrouwen: Emma & Lilly. Deze twee mensen zijn GE-WEL-DIG. Opgewekt tot en met, knuffels, kussen en vooral dansjes. Ja hoor, deze twee vrouwen kunnen er wat van! Echte Afrikaanse danseressen zijn het!
Binnenkort kunnen jullie een filmpje zien van deze twee ongelofelijke ritmische danseressen! -) Jullie gaan het geweldig vinden.

In de namiddag mocht ik mijn koffer pakken. Het is de eerste keer dat ik dit echt zo mocht doen, want ik ben anders nog nooit echt op vakantie geweest. De laatste tijd doe ik wel regelmatig veel dingen om zo voor de eerste keer mee te maken! Ik ben dan ook eigenlijk wel stiekem fier op mezelf dat ik dit allemaal mag meemaken en dat ik helemaal zelf kan verwezenlijken zonder hulp van iemand anders. Al vier jaar ga ik elk weekend werken en nu mag ik er eindelijk van genieten. Ik ben hier echt graag en had nooit gedacht dat ik het hier zo gewoon zou worden. Ik kijk er al tegenop dat ik naar huis zou moeten gaan binnen enkele weken en ook dat de tijd hier immens snel gaat …

Voor ik het wist stonden Anouk en Tom al aan de deur en konden we richting Klapmuts vertrekken. Zij kwamen ons toen halen i.p.v. morgenochtend, omdat we Angelique haar verjaardag gevierd hebben ten huize de Elliots. Eindelijk waren we allemaal terug samen! Eén groot feest voor haar, met veel kaas en wijn natuurlijk.
-) Ja, ik ben opnieuw oprecht gelukkig! Een leuke stageweek achter de rug en nu op roadtrip doorheen Zuid-Afrika. We rijden de kustlijn af naar Port Elizabeth = de tuinroute. Hierdoor zal ik dus niet elke dag iets kunnen posten op mijn blog! Maar ik doe mijn best …

 

Today I was a slave …

27 maart 2014

Ik mocht vandaag terug naar de Afrikaanse klas. Opnieuw een uitdaging, want dat Afrikaans heb ik toch nog niet volledig onder de knie!
Toen ik er aankwam wisten ze mij te vertellen dat juffrou Marianne ziek was. Geen probleem dacht ik bij mezelf, Melissa Rottiers neemt gewoon die klas over! Alleen had ik te vroeg gejuicht. De studente van CPUT ging de klas overnemen. Of het is te zeggen we gingen het samen doen, dat was het plan! Maar al snel veranderde de zaken, ‘juffrou Melissa shht’, ‘juffrou Melissa kan jy die lichte uitdoen’, ‘juffrou Melissa ek sal uitleg jy kan nie baie vertel nie’ (juf Melissa, ik zal wel uitleggen want jij kan niet veel vertellen) enz. zei de CPUT studente tegen me. Jaja, ik werd dus een slaafje. Ik probeerde om toch mee te draaien, maar het had geen zin. Ik hield me dan maar op de achtergrond tot wanneer het tijd het was voor mijn crea-activiteit.

‘Juffrou Melissa sal julle uitleg hoe julle moet werk’, vertelde de studente van CPUT aan de kleuters. YES, dacht ik. Eindelijk kan ik mijn ding doen en eindelijk mag ik een beetje lesgeven.
Ik legde de verschillende knutselopdrachten uit, zodat de kleuters snel konden starten.
Uiteraard moesten ze nu ook drie plakkies doen: 1. een kleurplaat kleuren om vervolgens in 8 of 12 puzzelstukken te knippen., 2. een herfstcollage maken a.d.h.v. sjablonen en 3. een egeltje schilderen!

De kleuters hadden hun handen dus goed vol. Ik ging van de ene tafel naar de andere om kleuters te stimuleren en te helpen.
Juffrou Marianne wist me eerder deze week te vertellen, dat alle kleuters al super goed konden puzzelen en dat stukken van 8 en 12 te weinig ging zijn. Ik vond dit toch wel een beetje raar, want het zijn tenslotte nog maar 5-jarige en niet iedereen kan al zoveel puzzelen. Een geluk dus, dat ik bij mijn eerste idee gebleven was. Want zoals ik vermoedde, 8 en 12 puzzelstukken was echt al te veel voor sommige kleuters. De zwakkere kleuters gaf ik een kleurplaat met op de achterkant 8 roostervakjes en de sterkere 12. De reden waarom ik de vakjes op de achterkant getekend had is, omdat kleuters dan beter de kleurplaat kunnen kleuren en omdat ze dan de puzzelstukjes nog niet kunnen memoriseren.

De kleuters die hun herfstcollage maken deden het goed en konden goed zelfstandig werken. De egel stekeltjes schilderen was opnieuw iets moeilijker en was fijne motoriek voor nodig.

Ik had geluk dat het na de knutselactiviteit tijd was voor de sportshow. Alle kleuters moesten hun sporten tonen aan hun ouders. In een doorschuifsysteem gingen de kleuters van cricket, naar tennis, naar puzzelen = fijne motoriek, naar een bewegingsparcours! Zo ging de tijd voor mij wat sneller voorbij en moest ik niet de hele tijd terug observeren. 

Vandaag was dus een minder dagje op school … Maar ik kijk al uit naar morgen, want dan is het de LAATSTE DAG en dan is het een weekje vakantie. -) Inderdaad weer vakantie, maar dit komt, omdat de paasvakantie hier gesplitst is over twee periodes. Dus neen extra vakanties heb ik hier niet ;)

Morgen komt TomTom, mij en Leentje halen voor te gaan kuieren (genieten) bij Charlene in Klapmuts en voor de verjaardag van Angelique te vieren. Dit allemaal ook omdat we zaterdagochtend vroeg vertrekken op ROADTRIP, HELL YEAH! Ouh ik kijk er zo naar uit …

Liefs!



‘Well done’ teacher Melissa

26 maart 2014

‘Discussion’, stond vandaag op het programma of een beetje gemakkelijker gezegd: kringgesprek over de herfst.

Elke dag wordt er in de klas een klein kringgesprekje gehouden over het thema en vandaag was het mijn beurt om dit over te nemen. Het onderwerp was: hoe beïnvloedt de natuur de dieren! A.d.h.v. een PowerPoint met veel foto’s, vertelde ik mijn verhaal aan de kleuters.

Dit liep goed en teacher Wendy, gaf van achteraan in de klas spontane knipoogjes en dikke duimen naar me! Als je dit ziet terwijl je zo voor die klas staat, geeft dat wel een super fijn gevoel. Want hoe je het ook draait of keert, of hoe voorbereid je ook bent, die taal blijft toch soms moeilijk hoor. (Ook al is het Engels) Door die extra positieve boost, aarzelde ik ook niet zo echt meer bij het zoeken van de juiste Engelse woorden en wanneer ik vragen begon te stellen.
Na de activiteit gaf teacher Wendy meteen feedback en zei dat ze het geweldig vond hoe ik probeer om te gaan met de kleuters, ook al is het moeilijk met de andere taal.
-) Veel complimentjes dus vandaag, maar ik blijf met men voetjes op de grond hoor! Want ik vind het zo wat raar eigenlijk, dat ik precies alles al zo goed doe van de eerste keer. Ofwel is het gewoon omdat het de eerste activiteiten zijn en omdat dat lesgeven in een andere taal nog nieuw voor me is.

Ook vandaag mochten de kleuters naar een show kijken. (Maandag mochten de kls ook al naar een show gaan kijken, dit ben ik even vergeten te melden op de blog!) De show van vandaag was eigenlijk, poppenkast! 

Een mevrouw speelde met verschillende soorten handpoppen van dieren en een pop van de ‘Living Puppets’. Net zoals ik ook één mee heb om te schenken aan een klas in Klapmuts. Btw, deze is zelfgemaakt met de hand door mijn F-A-N-T-A-S-T-I-S-C-H-E mama. 

Nadien was het terug tijd voor wat te werken. Jullie weten ook al dat de kleuters elke dag moeten werken in een handboek of plakkies doen. Als je dan gewoon moet observeren en wat helpen, gaat dit altijd traag voorbij! MAAR vandaag was anders. Op een mysterieuze wijze verdween teacher Wendy en de studente van CPUT. Daar stond ik dan helemaal alleen in de klas met al die kerels. Ik moest van hier naar daar voor hen te helpen met hun werkjes of voor hun vraagjes te beantwoorden. Ik moet nu wel zeggen, de tijd vloog voorbij en ik was er eerlijk gezegd niet kwaad om! Fijn om terug even de klas over te nemen en ‘teacher Melissa’ te zijn. ;) 

Na een tijdje kwam teacher Wendy terug en vertelde me dat het mijn beurt was om te gaan kuieren (genieten / pauzeren). Er was iemand van de leerkrachten jarig. Daardoor mochten de leerkrachten en de stagiairs gewoon in het midden van hun les allen gaan koffie of thee gaan drinken en een vetkoek (soort oliebol) eten. -) In België zouden we het eens moeten proberen!

Toen het tijd was voor de lange speeltijd, besloot ik om mijn spelletje ‘memory’ boven te halen. In thema natuurlijk, want wij in België doen alles in thema.
Om wat gemakkelijk te beginnen legde ik alle stukjes in mooie rijen naast elkaar. Zo kunnen kleuters dit gemakkelijker memoriseren. Wanneer ze het spelletje goed doorhadden, vermoeilijkte ik het door alles kris kras door elkaar te leggen. En ik ondervond meteen dat dit minder gemakkelijk ging. Beetje logisch eigenlijk, maar soms helpt dat niet altijd bij die kleine kereltjes!
Ook teacher Wendy merkte men spelletje op en vond het een goed idee om hen zo wat bezig te houden en hen te stimuleren. 

De dag zat er op en ik kon naar huis gaan, want Anke had opnieuw een hockeywedstrijd en dus kon ze met ons niets gaan doen. Normaal zouden we meegaan en supporteren, maar aangezien het sinds zondag al baie regent was dit geen optie. Ja jullie horen het goed, baie regen! Het is net alsof we in België zitten. Koud, grijs, wind, regen en regen!

Maar toen de hockey gedaan was in de late namiddag, verraste Anke ons toch. Ze beseft ook dat ze niet veel met ons kan doen, omdat ze altijd die trainingen moet doen na school.
Dus als verrassing besloot ze om samen iets te gaan drinken en dat werd uiteindelijk ook iets eten! NJOM NJOM NJOM!

Ik koos voor een lekker gerechtje omdat het mij aan iemand deed denken, en lekker was het!

Nu met een vol maagje ga ik naar dromenland! Zo ben ik morgen fris genoeg om aan mijn laatste stagedag van de week te beginnen.

LEKKER SLAAP, liefs!

Juffrou Melissa

25 maart 2014

Vandaag mocht ik voor de eerste keer in de Afrikaanse klas lesgeven; een godsdienstlesje!

Wilhelm had gisterenavond ons nog een beetje geholpen met het vertalen van onze les, want dat blijkt toch niet zo gemakkelijk te zijn.

-) In het Afrikaans mag je geen werkwoorden vervoegen, moet je dubbele negatie gebruiken, ‘dat’ wordt ‘wat’ enz. Toch wel een bietjie moeilijk, ook al zeg je op het eerste zicht: kei gemakkelijk die handel!

Die morele storie (godsdienstlesje) ging over twee eekhoorns die moesten leren delen met elkaar.
Om in thema te blijven, gebruikte Leentje en ik dezelfde dieren als vanuit het verhaal dat we gisteren hadden voorgelezen.
Omdat we het wat stom vonden om dit onderwerp gewoon aan te brengen als een kringgesprek, besloten we er een stokpoppenspel van te maken. Dit deden we samen voor beide klassen. 

De kleuters vonden het fijn en gaven geen kik. Erna stelde ik wat vragen om zo na te gaan of de kleuters de onderliggende boodschap begrepen hadden. Dit vond ik persoonlijk toch wel wat moeilijk. Want het leek net alsof de mentoren al klaar stonden om over te gaan naar de volgende activiteit en dus niet meer wouden luisteren naar wat we nog in petto hadden.
Tijdens het stellen van mijn vraagjes ondervond ik dat vragen stellen in het Afrikaans niet zo vanzelf gaat. Ik had wel vragen voorbereid, maar het is ook leuker als je kan inspelen op de kleuters. En in zo een andere taal gaat dit toch wel wat moeilijker. Een geluk dat mijn mentor gebleven was en mij hielp, waardoor kleuters toch konden antwoorden op mijn vraag. 

Ik heb positieve feedback gekregen en dat is heel fijn. Beide mentoren vonden het een super idee om een poppenkas (poppenkast / poppenspel) te houden voor de kleuters en ze kijken al uit naar meer.

Tijdens de lange speeltijd (45 min.) besloot ik om samen met de kleuters buiten ‘Chinese voetbal’ te spelen. Niet iedereen speelde mee, want de helft van de speelplaats is een speeltuin en dat is veel leuker dan spelen met Melissa natuurlijk!
Mijn spelletje werd al gauw aan de kant geschoven omdat ik spontaan een ander leuk idee had: voetbal! Voor vele kleuters blijkt deze sport toch niet zo evident te zijn, want ze verwarren het met rugby. Hoeveel keer de kleuters niet gewoon de bal opnamen met hun handen en begonnen te lopen is te veel om op te noemen. Ondertussen kwam Leentje er ook bij en we werden al snel echte coachen! Een team voor wie allemaal schoenen droeg ‘The Shoeboys’ en een team die op blote voeten waren. Ge-ni-aal.
Nadat ze genoeg hadden van voetbal was het tijd voor mijn Chiro spelletje ‘Chinese voetbal’. Opnieuw kei leuk omdat met deze vriendjes te doen en te zien hoe ze het spel begrepen!

Kort dagje vandaag, maar baie lekker!

xoxo

Teacher Melissa

24 maart 2014

Gisteren heb ik nog goed moeten doorwerken aan de voorbereidingen van mijn stage. Beetje logisch eigenlijk nadat ik zo een heel weekend op stap ben geweest.
Maar goed, zo kon ik met goede moed beginnen aan mijn eerste stagedag vandaag!

Wat was me dat een leuke ervaring seg ... Ik moest een storie (verhaal) vertellen in het Engels.
Het thema waar de kleuters deze week over leren is ‘Autum’ of ‘Herfs’ (herfst om het in het Nederlands te zeggen).
Ideaal eigenlijk om dit thema nu aan te brengen, want het wordt deze week slecht weer en het seizoen is trouwens ook al veranderd naar de herfst.

Ik heb een verhaal verteld over een eekhoorn die slim wilde zijn ‘The squirrel who wanted to be smart’. Het verhaal ging over een eekhoorn die al het eten uit het bos verzamelde voor zijn wintervoorraad, met als gevolg dat de andere dieren geen eten meer hadden voor hun eigen voorraad. De kleuters vonden het een zeer leuk verhaal.
Door net zoals in België te werken met een vertelcyclus, heb ik ook hier een aantal spulletjes verzameld die allemaal in het verhaal voorkomen. Zo bereidde ik hen voor op bepaalde woordenschat uit het verhaal en kwamen de kleuters al iets meer te weten over wat het verhaal ging. Dit hoefde niet lang te duren, want in zo een andere taal is dat ook altijd al lastiger en we moeten de kleuters toch wel betrokken houden.
Het verhaal probeerde ik met zoveel mogelijk intonatie te vertellen en met de juiste en nodige pauzes om even vragen te stellen over het verhaal.
Ik had toch wel wat zenuwen want niet alleen teacher Wendy zat naar mij te kijken, ook een studente van de CPUT campus Wellington. Vanaf vandaag zijn er dus niet alleen juffen uit België in de Graad R klassen, maar ook laatstejaars studenten van de opleiding kleuteronderwijs aan de CPUT.
Ik beelde mij in dat zij er niet waren en uiteindelijk is alles vlotjes verlopen. Voor ik het wist was het verhaal al gedaan.

Als verankering van het verhaal mochten de kls zelf op zoek gaan naar voedsel (bessen, eikels, bladeren ...) dat de dieren uit het verhaal aten en verzamelde voor hun wintervoorraad. De speelplaats was er ideaal voor, want dit is een gouden bron voor hen. Teacher Wendy had eerder in de ochtend aangehaald dat bij de herfst, de bladeren van kleur veranderen. Spontaan kwamen er dan ook reacties en vragen van kleuters tijdens de zoektocht naar het voedsel. Ik stond hier even bij stil en liet hen spontaan de verschillen van de bladeren waarnemen. Ook het voedsel voor de dieren bespraken we en gaven we een mooi plekje op de speelplaats. Zo kunnen de dieren die er ‘s nachts passeren, het voedsel meenemen naar hun wintervoorraad. Jaja ook hier in Afrika gaan de kleuters volop mee in een verhaal: ge-wel-dig!

Hierna was het bijna tijd om naar huis te gaan, maar niet voordat ze eerst hun dagelijkse portie beweging gedaan hadden (Motor development programme). Samen met juffrouw Eloise gingen de kleuters bewegen. Zij wist mij te vertellen dat de kleuters echt nog geen basisbewegingen kunnen zoals bv. ‘monkeypass’ als een aapje lopen: op handen en voeten, ‘crabpass’ in een brugje lopen, ‘wheelpass’ boomstamrollen enz.  

Leuk om te weten dacht ik, ik kan al volop opdrachtjes bedenken waarbij ze deze bewegingen kunnen oefenen, maar helaas mag ik geen beweging geven aan de kleuters.

Ik mag maar elke dag één activiteit geven . Heel jammer, want ik had toch wel graag meer les gegeven.  Maar het wordt zelfs wat droeviger. Wanneer de school uit was mocht ik samen met beide kleuterleidsters en studenten bespreken hoe we de komende weken gaan aanpakken. Hieruit bleek dat de studenten van CPUT hun eindstage doen de komende vier weken en dat zij zoveel mogelijk activiteiten moeten geven. Met als gevolg dat er zelfs activiteiten van mij geschrapt werden.

Ik ga nog steeds mijn eerst afgesproken lesjes voorbereiden en op hoop van zegen, mag ik ze toch spontaan aanbieden!! IK HOOOP HET ...

In de namiddag heb ik dus nog wat verder gewerkt aan de voorbereidingen voor de volgende dagen. En daarnet heb ik voor Anke en Wilhelm lekkere PANNENKOEKEN met warme chocoladesaus gemaakt. Het was een beetje op improvisatie want Anke heeft geen mixer en geen weegschaal. Het was dus een beetje op t’gevoel.  Geslaagd was het wel, want ze hebben baie gesegd dat het baie lekker was end at ik het nog baie moet maken. Wilhelm wilt het zelfs elke dag als ontbijt, maar diene vlieger gaat niet op ;)

Ziezo de eerste officiële stagedag zit erop en ik kijk al uit naar morgen, daarom ga ik nu lekker slaap want moet terug om 06u00 al opstaan.

Lekker slaap liewe maatjies!