Week 6

Zonnige & warme groetjes uit ‘den Afriek’

13 april 2014

Vrijdag ben ik opnieuw mogen gaan observeren/ helpen in de crèche ‘Speelskool’, rechtover de Paarl Boys ‘ Primary school. Het was een dagje zoals de dag ervoor (donderdag). Overal in de klasjes een beetje helpen, de baby’s eten geven enz.

Nadien zijn we wat vroeger terug gegaan naar de lagere school omdat we nog dag wouden zeggen tegen Sien en Ruth. Zij kwamen die dag de school bezoeken samen met hun ouders. 

De vrijdag was opnieuw een warme dag, 38° C. En ik weet niet goed wat ik had, maar amai zo loom dat ik was. Gewoon door die warmte heb je helemaal niet veel energie in je lichaam. Er was ook niet veel wind, waardoor dat het zweten - zweten was. Ik denk dat trouwens de kinderen ook hetzelfde probleem hadden!

Die avond mocht ik terug op logement naar Klapmuts voor het weekend. Anke en Wilhelm hadden zaterdagochtend vroeg een hockeytornooi en in de namiddag moest zij naar een vrijgezellenfeestje tot de ochtend erna. Het was opnieuw een druk weekend voor hen. Daardoor zouden we terug alleen gezeten hebben en daar had ik nu is echt helemaal geen zin in.
Ik vind het super jammer eigenlijk dat zij met ons zo weinig kunnen doen en dat wij altijd ‘moeten’ weggaan. Want ik denk dat het soms toch wel een beetje raar overkomt bij hen, maar langs de andere kant is het ook maar stom moesten we telkens alleen thuis blijven natuurlijk …

Het weekend in Klapmuts was zoals gewoonlijk: TOP en 37° C! Lekker braai eten en jullie kunnen nooit raden wat ik hier dit weekend in Zuid-Afrika heb gegeten: SPEK!!!!!!!! SPEK – SPEK – SPEK. Ouh het was zo lekker en zo lang geleden …
‘Ek hou van Stephen’! 

Zaterdag zijn we rustig gaan winkelen in de Paarl Mall en daar heb ik de koop van mijn leven gedaan. Ik moet steeds ‘data’ op mijn internetstick zetten en in checkers (beetje zoals de ‘Okay’ of ‘GB’ bij ons in België) is dit blijkbaar super duur. Want ik heb nu het driedubbele van data (3G) voor minder geld dan wat ik anders voor 1G koop. Na een maand ontdek ik dit seg … Goed bezig Melissa Rottiers!
Die dag was het uiteraard voor de verandering opnieuw super warm, dus zijn we met zen allen wat gaan afkoelen in het ‘opblaasbaar’ zwembadje van Charlene en Stephen. En in de late avond in de grote dam op de wijngaard van Anura, ZALIG.

Vandaag zijn we wat op stap geweest. Eerst richting Fishoek om wat te gaan ‘kuieren’ op het strand. Onderweg naar daar zijn we één van de grootste townships voorbij gereden. Of dat denk ik toch tenminste, want voor mij leek het één van de grootste die ik tot nu toe al gezien heb. Zo een groot oppervlakte van breekbare, miezerige, lelijke, arme huisjes. Je kan een township al vlug herkennen of je weet al wanneer je een township gaat tegenkomen, wanneer je een heleboel grote en scheven lantarenpalen in de lucht ziet staan, de kilometers op voorhand vuilnis de langs de weg ziet liggen, de typische kleuren van de huisjes en de groepjes zwervende zwart- en bruinmensen langs de weg enz.
Stephen wist ons te vertellen dat deze township één van de gevaarlijkste is hier in de
West-Kaap. -) Indrukwekkend.

Op het strand was het letterlijk: bakken en braden. Een geluk dat de zee wat voor verkoeling zorgde. In de zee was er op een bepaald moment een net gespannen. Dat is omdat we in een gebied waren waar dat er haaien zwemmen: machtig! 

Hierna zijn we richting Kirstenbosch National Botanical Garden gereden. Het is één van de mooiste tuinen in Afrika. Eerlijk gezegd vond ik dit niet zo spectaculair omdat er niet veel te bezichtigen was, buiten planten en bloemen. Wat logisch is natuurlijk, maar ik wou zoveel mooie kleuren zien. Maar aangezien het vanaf het volgend weekend winter is, zal die kans er niet inzitten. Wel jammer, want ik denk dat deze plek in de zomer en lente zo bewonderenswaardig is. Dit samen met de leuke plekjes in de tuin om te picknicken, even te rusten of een terrasje te doen. 

In de late namiddag keerden we huiswaarts waar ik een ongelofelijke zalige douche heb genomen. Zo deugd dat dit deed, ijskoud water en zo verfrissend!

Mijn weekend zit er terug al op en morgen begint een nieuwe en laatste week in Paarl. De dag gaat al goed starten, want ik mag gaan observeren in graad 1. Het is iets nieuws en eens iets anders! Ik heb er zin in!

Sinds dit weekend zit ik ook ongeveer aan de helft van mijn reis al … Het gaat echt veel te snel voor me. Ik wil helemaal nog niet naar huis en ik heb een gevoel dat eens ik verhuis naar Klapmuts, het alleen maar nog sneller gaat gaan. SUPER STOM bweuh!
Daarom denk ik ook dat het misschien eens stilletjes aan tijd wordt om mijn foto’s een plaatsje te geven. Kwestie dat ik diegenen die in België zijn niet vergeet hé … 

Ik stuur veel zonnige en warme groetjes hier vanuit ‘den Afriek’!

Tsjik Tsjak Vollenbak!

10 april 2014

Eindelijk eens iets anders vandaag! Mijn dag begon al goed, in de auto voor het eerst op de Afrikaanse radio:

Eens in de crèche aangekomen, was het net alsof ik in België was. Letterlijk zoveel kleine kindjes: echte baby’s , peuters en kleuters. Die ben ik hier nog niet zo tegengekomen. Want al observeer ik wel en geef ik stage in graad R (3e KK), het lijkt alsof die kinderen geen kleuters meer zijn hoor. Maar eerder het 1e leerjaar. Het was een beetje zoals thuiskomen nu. Op het eerste zicht dan toch, want ook hier hebben ze hun eigen gewoontes en manier van werken.

Ik observeerde overall een beetje. Ik ging van een 2e KK, naar een 1e KK, naar de peuters en naar de baby’s!
Alle kinderen moeten ook hier om 07u30 aanwezig zijn op school. ‘Het lesgeven’ begint eigenlijk maar van 08u00, ze hebben dus een halfuurtje de tijd nog om wat vrij te spelen. Eens het 08u00 geworden is, gaan ze allen pap eten. Wel grappig, want bij ons wordt dat helemaal niet gedaan. Ik dacht eerst dat dat hun moment van koek- en drank was zoals bij ons, maar ik had het mis.
Overal in de klassen starten ze met liedjes zingen, dat is zo wat hun onthaal. Opnieuw veel anders dan bij ons in België. (Wij verwelkomen alle kleuters met een liedje, nemen de aanwezigheden op, doen de dagelijkse taakjes, de weer- en dagkalender enz…)

Het thema deze week in alle klasjes is ‘kleuren en vormen’, elke dag wordt er dan ook een andere kleur en vorm aangebracht. De kleuters moesten zich daardoor ook deze week, elke dag verkleden in het afgesproken kleur. Wat wel zeer tof was om te zien.
Eén activiteit was in alle klasjes hetzelfde: schrijfdans. Leuk dat ze hier ook al aan schrijfdans doen. Alleen deden ze het niet met scheerschuim, maar met maïzenadeeg. Zelfs de peuters en de 1^e KK deden ook mee, die vonden dit experimenteren SUPER TOF! De 2e KK kregen meer schrijfpatronen opgelegd.

Ondertussen was het ook wel al een tijdje geleden dat ik Leentje had gezien, ik begon ze te zoeken en vond ze uiteindelijk. Ze was al gesetteld bij de baby’s! Precies een echt moederke! Ik had nog nooit een baby vastgehouden: raar he, ik weet het! Dus was het tijd om dit dan maar al eens te doen … 

De dag zat er al bijna op en in de 2e KK mocht ik spontaan een verhaal vertellen. Ik vroeg of ik de kleuterleidster met iets kon helpen en ze vertelde dat ik altijd de kleuters mocht amuseren met een verhaal. Zo gezegd, zo gedaan! Bij deze heb ik uiteindelijk toch nog een Afrikaans verhaal deze week kunnen vertellen.
Nadien was de voormiddag eigenlijk al bijna om en diegenen die een halve dag naar de crèche kwamen, mochten naar huis gaan. De andere die een hele dag moesten blijven, gingen eerst warm eten en vervolgens 1,5 uur slapen. Zo schattig om ze allemaal op hun matrasjes te zien liggen!

Deze middag moest ik geen lesjes voorbereiden en zijn we heel snel met Anke gaan winkelen. Het moest allemaal snel gaan, want ze wou ook graag met ons nog iets gaan drinken met een vriendin (juf van op de school). Een super lekkere milkshakes, ja hoor hier in Zuid-Afrika kunnen ze er wat van. 

Om 17u00 moesten we al terug huiswaarts keren, omdat er om 18u00 een date gepland was met onze lieve vrienden van Klapmuts en hun ouders die nu hier in het land zijn. Anke moest om 17u30 ook al terug weg naar de Rugby! ‘Ons moest vinnig een stort neem’.

Toen we telefoon kregen dat de crazy papa Geert en tante Kristel samen met Tom en Anouk er binnen enkele minuten gingen zijn, moesten we ons nog een beetje haasten. Door die haast trokken we de deur te vlug dicht en zagen we dat we een probleem hadden: de hond, Dexter, was nog buiten en de sleutel zat uiteraard nog binnen op de deur! DRAMAAA en PANIEEK!!  Een geluk dat er hier goede buren zijn die den Dexter wouden opvangen.

Men mama had me ook al eerder eens gevraagd of ik toevallig niets gekregen had van de Afrikaanse post. Blijkbaar had ze me vier weken geleden een briefje gestuurd. Ik was dolenthousiast toen ze mij dat vertelde!! Nu is het zo dat Anke haar brievenbus dicht geverfd is en dat ze ook nog een brievenbus in het stad heeft. Ik zat hier dan, de hoop om post te krijgen en dan waarschijnlijk er niet eens aan te kunnen!
-) MAAAAR vandaag was ik zo slim dat ik gewoon met men handen heb staan foefelen dat het geen naam had, met als gevolg: TADAAAAAAAAAA YES YES YES YES YES …
Mijn eerste briefje! Zo oprecht gelukkig. -) Post in Zuid-Afrika: het kan! 

Ondertussen was onze lift er en konden we lekker gaan eten. Het was terug op dezelfde plaats, als waar we met de Hattings eens een pizza waren gaan eten (toen we nog in Wellington verbleven). Het is er zo gezellig en mooi.
Doordat het super warm was vandaag, konden we lekker buiten zitten en genieten. En dat met uitzicht over de hele Paarl.
Het was een mooie avond, met opnieuw mooie vooruitzichten voor het weekend. We gaan voor de verandering nog eens op weekend bij onze vrienden in Klapmuts. Anke en Wilhelm hebben opnieuw een druk weekend door de hockey en een vrijgezellenfeestje van alweer een trouw. Maar volgende week, is het onze laatste week en dan gaan ze met ons verloren tijd inhalen. Baie lekker dus!

Geniet julle die aand & lekker slaap! XOXO






Baie besige warme dag

9 april 2014

Vandaag was het een drukkere dag voor me. Ik mocht drie lesjes geven: een kringgesprek over België a.d.h.v. een PowerPoint, een crea-activiteit en mijn verhaal (dat ik nog moest vertellen, maar dat opnieuw werd uitgesteld: meer hierover straks …).
-) Allemaal in het Afrikaans. het was echt vandaag ‘Afrikaanse juffrou Melissa’.  Ek es blij!

Toen ik alles deze ochtend in de klas aan het klaarzetten was, kreeg ik opnieuw te horen dat juffrou Marianne ziek was. Het is al voor de tweede keer dat zij geen crea van mij ziet en dus nu ook geen kringgesprek en verhaal.
Dit vind ik wel jammer, want ik had graag wat feedback van haar gekregen en ook over de manier waarop ik lesgeef in het Afrikaans. Ik zou dit natuurlijk kunnen gevraagd hebben aan de studente uit wellington, maar daar had ik niet zoveel zin in. Zij was aan het sms’en tijdens mijn kringgesprek en crea.  Ik had ook heel even haar hulp gevraagd, maar dat negeerde ze. Beetje een dubbel gevoel voor me.
Mijn verhaal heb ik ook vandaag terug niet kunnen vertellen, want de studente uit Wellington wou veel liever een animatiefilm opzetten. Ik vertelde haar heel vriendelijk en beleefd dat ik dit eigenlijk wel heel graag wou doen, aangezien het voor mijn stage is en ik dit nog moest inhalen. Maar zij bleef volhouden en stapte weg om de film op te zetten. Ik ga nu ook niet beginnen ‘bekvechten’ en heb dan maar op mijn tong gebeten: beter de rust bewaren denk ik altijd!

Ik ben dus eigenlijk wel heel blij dat ik vanaf morgen naar de crèche kan gaan en dat we volgende week ook andere plannen hebben. Want na die drie weken, begint dat observeren en niets mogen doen wel wat saai te worden.

De kleuters vonden het grappig en interessant om iets meer te weten over België.
‘Manneken Pis’ en ‘frietkot’ vonden ze hilarisch, zo een mannetje dat staat te plassen en een huis vol frietjes. Ik kreeg hen toen wel terug moeilijk betrokken, maar wat wil je hé … Maar ook hadden ze oog voor al het lekker eten. ‘Soveel lekkers voor een klein land’, zei er een kleuter. De oppervlakte van België op de landkaart t.o.v. Zuid-Afrika was ook iets dat indrukwekkend voor hen was.  Ze vonden het baie ver. De kleuters wouden graag weten waar ik woonde en dus aarzelde ik niet om dit ook maar eens te tonen. Opnieuw laaide de spontane reacties op met ‘So anders juffrou Melissa, et es een bietjie raar in België …’.

De crea-opdrachtjes zijn ook goed gelukt. Om wat in thema te blijven van ‘Mijn mooi land’ en ‘België’, mochten de kleuters in een wolk het eten tekenen dat ze graag eens zouden eten of proeven wanneer zij in België zouden zijn. De tweede opdracht was de Zuid-Afrikaanse en Belgische vlag in de juiste kleuren schilderen. En als laatste het knip- en plakwerkje, giraffen uitknippen en deze van klein naar groot plakken. Ik had al opgemerkt dat ze hier weinig rond 
wiskunde deden en door op deze manier variatie te brengen in de crea, waren het twee vliegen in één klap! 

Alles verliep vrij lot, en ging naar mijn gevoel, beter dan de vorige crea-activiteit.
Eén kleuter heeft het steeds moeilijk, Jan. Hij is steeds afwezig en heeft weinig energie door een tekort aan vitaminen en ijzer. Dat wist juffrou Marianne mij eerder te vertellen.
Tijdens observaties viel het mij steeds op dat zij hier niet veel aandacht aan schonk. Heeft Jan gewerkt of niets gedaan, dan is het maar zo. Zo kwam het naar mijn mening over natuurlijk. Tijdens mijn begeleiding van de crea, heb ik aan Jan wel wat meer aandacht geschonken. Ik stimuleerde hem en gaf steeds positieve bevestiging. Ook liet ik hem zelf eens denken wanneer het moeilijk werken ging. Door dit allemaal te doen werkte hij op één of andere manier sneller en kon er af en toe een glimlachje vanaf. -) Wat een extraatje allemaal niet kan doen hé …

Maar zoals ik al eerder zei, jammer dat ik geen extra feedback kon krijgen vandaag.

Tijdens het kijken naar de animatiefilm kreeg ik opnieuw bezoek van Lily. Ouh zij is echt geweldig! Vandaag vroeg ze me of ik mijn adres uit België aan haar wou geven, samen met mijn Afrikaanse en Belgische GSM-nr.  Ze wil mij absoluut niet vergeten en wil contact blijven houden. Ook wanneer ik in 2017 ga trouwen, volgens haar ga ik dan trouwen, moet ik haar al in 2016 een uitnodiging sturen zodat zij dan al kan sparen om te reizen naar België. -) is ze niet geweldig, ze bedoelt het zo goed …
Voor alle duidelijkheid: IK GA NIET TROUWEN! haha.

Voor we naar huis gingen, moesten we de directeur nog op de hoogte brengen van onze nieuwe plannen en voor de definitieve goedkeuring. Bij deze is dit gelukt en vond hij het een mooi initiatief van ons. Donderdag en vrijdag wordt het dus observeren in de crèche rechtover de school. En vanaf volgende week gaan we gaan observeren in graad 1 en 2. Om zo daar ook een paar lesjes te geven.
Ook moesten we samen met Anke nog even stoppen bij de hockey! -) Die meiden kunnen er wat van hoor! 

In de namiddag was het tijd om wat te werken voor school, dit terwijl ik uiteraard in de zon lag, en de vette schijven van onze lieve vriend Tom op te zetten.

Goeienaand lieuwe maatjies, het es baie warm en ek moet nu baie rust! XOXO

35° C , positief verrast en een stil moment

8 april 2014 

Sjonge sjonge, wat is het warm geweest vandaag! Het zijn de laatste zomerse temperaturen in Afrika deze week en ik kan alleen maar zeggen ‘zweten, zweten, zweten!’. Maar naar het schijnt wordt het na Pasen echt herfst en winter … Mijn geluk is dus van korte duur!

Niet alleen ik had last van de warmte, maar ook de kleuters. Ze liepen allemaal wat lastig en ik had het dan ook moeilijk om hen betrokken te houden en hen te doen zwijgen.
Een geluk dat mijn lesje een beetje actief was en dat ze niet alleen de hele tijd moesten luisteren.
Vandaag was het een godsdienstlesje of zoals ze het hier zeggen ‘moral lesson’: ‘iedereen is anders’. Ik verduidelijkte dit door vijf dieren voor te stellen met allemaal andere karaktereigenschappen. Een variant op de axenroos, maar dan gelinkt aan de typische dieren uit Zuid-Afrika (giraf, olifant, neushoorn, zebra en leeuw). Eén voor één toonde ik de dieren en de kleuters benoemden deze. Nadien vertelde ik welk karaktereigenschap welk dier heeft. Ik liet de kleuters de dieren uitbeelden en nadenken over het karaktereigenschap. Dit bleek voor sommige toch een wel moeilijk opdracht. Drama-activiteiten zijn hier niet zo evident, omdat ze er ook niet echt vertrouwd mee zijn. In België is dit terug weer iets totaal anders en gaat dit zonder problemen. Een geluk dat er volharding was en dat er vriendjes waren die dit wel min of meer konden en zo de andere konden helpen: zelfredzaamheid check!
Ook door de vele tips en vraagjes van mezelf aan de kleuters is het hen toch gelukt. Ik merkte wel op dat ik hen echt wel moet wijzen op wat ik precies vraag. Zo vroeg ik bv. of hij mij kon tonen hoe een leeuw loopt en de kleuter beeldde uit dat hij reusachtige manen had. 

Teacher Wendy pikte meteen in en zei tegen me dat het niet aan mij lag, maar aan hen: luisteren is niet hun sterkste kant. ‘Oh ja’, dacht ik …
Het moraal van het verhaal van deze les was dus dat; net zoals elk dier er anders uitziet en een ander karakter heeft, zo zien wij er ook anders uit en verschillen we diep vanbinnen.

Teacher Wendy gaf hierna ook meteen positieve feedback en zei dat zo een drama-activiteit echt wel leuk is en dat de kleuters echt genieten. ‘It is something different than my songs and it’s a good effort. Well done teacher Melissa. I’m proud!’ -) HOE FIJN IS DIT NIET SEG?!
Ze had ook wel een kleine tip: ‘Perhaps sing an animal song, they love it!’

Vandaag was het de dag dat de studente uit Wellington voor de eerste keer stage mochten geven. Ik was benieuwd naar wat zij allemaal ging doen met de kleuters. Toen ik in de klas aankwam, zag ik dat zij al heel wat in petto had voor de kleuters. Ik was al positief verrast.
Net zoals in België, introduceerde zij hier, een variant op, het ‘gelukzakje’. In België wordt elke dag (in de meeste kleuterklassen) een kleuter gekozen die de hele dag bv. naast de juf mag zitten, of bv. die de hele dag persoonlijk taakjes mag doen voor de juf of bv.  de taakjes bij het onthaal mag doen enz. Hier in Zuid-Afrika heb ik dit nog niet opgemerkt, tot op vandaag. Alle kleuters moesten zoveel mogelijk roze stickertjes verzamelen, diegene die de meeste stickertjes had mocht de koning van de dag zijn. -) Meteen al een super idee voor in Klapmuts bv. te introduceren: elke dag een koning en een koningin kiezen d.m.v. een naamkaartje te trekken bij het onthaal, want daar zijn het meisjes en jongens samen. Ik denk dat deze vriendjes dat super fijn gaan vinden. En dat ik hier helemaal niet zelf ben opgekomen, ik zei het al ik werd positief verrast!
Ook het verhaal dat ze vertelde was anders dan anders. Door gewoon te vertellen met haar lichaam en gebruik te maken van haar mimiek had ze alle kleuters betrokken, want ze had geen boek of prenten bij. Alles uit haar hoofd. Ze kon er wel wat van -) ‘Well done teacher!’

Wanneer het tijd was voor de laatste activiteit van de dag, beweging, kwam Lily (de poetsvrouw) naar met toe. We raakten aan de praat en voor we het wisten waren we alleen in de klas. Het is echt een pracht van een vrouw! Ze was een beetje benieuwd naar hoe ik dit wel allemaal niet heb klaargespeeld om helemaal vanuit België naar Zuid-Afrika te komen. Ik vertelde haar mijn verhaal en ze was onder de indruk! Blijkbaar hebben we veel meer gemeen met elkaar dan we zelf dachten. Lily is ook een zeer gelovige vrouw met het hart op de juiste plaats en zei ‘Die Heer sal jou sien en jou hoop geef vir alles wat jy nog kan doen. Hy ga jou en jouw kinders seën, want jy es oulik en baie lief vir die wêreld!’ IK HAD DE KROP IN MIJN KEEL. Zo lieve woorden, van zo een oprechte vrouw!

Baie dankie dat ek hier mag wees in Suid-Afrika …




Back to school

7 april 2014

De dag begon vandaag niet zo goed voor mij. Ik heb super slecht geslapen. En er waren zot veel muggen in de kamer + het was ook nog eens zeer warm. … Alleen dus maar geklaag!

Sinds vorige week heb ik al een beetje last van mijn keel en deze nacht/ochtend deed ze echt pijn. Anke gaf mij een speciaal drankje, waardoor ik mij beter moest voelen. Alleen was dat drankje niet zo bevorderlijk voor mijn maag en moest ik snel de toilet opzoeken.

Nu gaat het wel al beter en kan/mag ik niet meer klagen. Ik denk dat ik gewoon heel veel water moet drinken en eens op tijd in mijn bedje moet kruipen.

Vandaag mocht ik opnieuw een verhaal vertellen in de klas (het is maandag). Deze keer was het de Afrikaanse klas. Ik was helemaal voorbereid, maar juffrou Marianne had al opgevangen dat ik niet zo lekker was. Hierdoor moest ik mij maar ‘koest’ houden zei ze tegen me. ‘Sit maar lekker neer en geniet’. Ik mocht mijn verhaal dus niet vertellen. Ik ga haar morgen eens vragen of ik het niet op een andere dag deze week mag vertellen, anders is dat weer een lesje minder. En ik mag al zo weinig doen! 

Heel veel kan ik dus ook niet vertellen over mijn eerste schooldag, buiten dat ik opnieuw heb moeten observeren.

Na school zijn Leentje en ik meteen aan de slag gegaan om de komende stagedagen voor te bereiden. Zo zijn we met dat werk al klaar en kan ik één dezer beginnen aan de voorbereidingen voor in Klapmuts. Deze voorbereidingen gaan eigenlijk meer over mijn thesis. In klapmuts ga ik het één en ander uittesten rond ‘beweging in Afrika’. Ik heb al heel wat plannen, maar meer hierover is voor later! -) Beetje spanning erin houden mag ook wel!